Zaman: İÖ 8-4
Mekân: İsrail
İsa, Kral Hirodes’in günlerinde Yahudiye Beytlehem’inde doğduğu zaman, işte, Şark’tan Yeruşalim‘e müneccimler gelip dediler: “Yahudiler’in kralı doğan zat nerededir, çünkü onun yıldızını Şark’ta gördük ve ona secde kılmaya geldik. Ve işte Şark’ta gördükleri yıldız, önlerince gidiyordu, ta çocuğun bulunduğu yere kadar gelerek üzerinde durdu. Onlar da yıldızı gördükleri zaman taşkın sevinçle sevindiler. MATTA 2: 1-2,9-10
Eski çağların gizleri içinde Hıristiyan inancına göre İsa’nın Nasıra’da Mesih olarak doğduğunu bildiren Beytlehem Yıldızı kadar tartışmalını çok azdır. Matta İncili’nde yıldızın tarifi pek kısadır. “Doğu”daki bir yıldızın müneccimlere Yahudiye’deki Mesih’i bulmaları için yol gösterdiği söylenir. Onları Mesih’in kehanetlerdeki doğum yeri olan Beytlehem’e Yahuda kralı Hirodes gönderdiği için müneccimlerin yıldızı Beytlehem Yıldızı olarak bilinmiştir.
Bazı araştırmacılar “yıldız” falan olmadığına ve hikâyenin İsa’nın ilahi doğumunun mesajını iletmek amacını taşıyan bir efsane olduğuna inanırlar. Ancak hikâyenin tarihi bir temeli olduğuna inananların sayısı da fazladır. O yıldızı bulma araştırmaları ortaya pek çok kuramın çıkmasına neden olmuştur.
İsa’nın doğum tarihi bilinmediği için Müneccimleri Yahudiye’ye çekenin ne olduğunu saptamak güçtür. Kitabı Mukaddes araştırmacıları, 25 Aralık’ın İsa’nın doğduğu gün olmayıp, Hıristiyanların 354 yılı civarında benimsedikleri Romalılar’ın Fethedilemez Güneş Bayramı günü olduğuna inanırlar.
Dahası, Dionysius Exiguus (yaklaşık 533 yılı), takvim yıllarını numaraladığında İsa’nın doğum yılını yanlış hesaplamıştır. Araştırmacıların çoğu Hirodes’in İÖ 4 yılında öldüğü ve İsa’nın da “Hirodes zamanında” doğduğu için İsa’nın doğumunu İÖ 8 ila 4 yılları arasında bir zaman çerçevesine oturturlar.
Bu zaman çerçevesi içinde esrarengiz yıldızı arayan araştırmacılar pek çok göksel nesne önermişlerdir. Eski çağlarda “uzun saçlı yıldızlar” denilen kuyruklu yıldızlar, yıldızın “önden gittiği” ve bebek İsa’nın “üzerinde durduğu” söylendiği için mümkün olabilecek nesnelerdir.
Bir kuyruklu yıldız yıldızlar arasında yavaş hareket ettiği için bu durum yıldızın hareketini açıklayabilir. Ancak bir kuyruklu yıldızın görünmesi, bir kralın doğumunun değil, ölümünün işareti sayılırdı. Ayrıca Matta’da Hirodes ile Kudüs halkının yıldızı görmedikleri söylenir ki, bu da yıldızın fazla görünmediğini gösterir.
“Yeni bir yıldız” herkes tarafından görüleceği için aynı şey bir nova için de geçerlidir. İÖ 5. yüzyılda Çin’de bir nova kaydı vardır ama Batılı astrolojik kayıtlarda bir kralın doğumunu bildiren yeni bir yıldız göründüğü belirtilmemiştir.
Müneccimlerin bebek İsa’ya armağanlar vermesi. Bu Roma katakomb tabletinde “Severa tanrı ile git” yazmaktadır.
Beytlehem Yıldızı Doğulu üç bilge adama ya da müneccime yol gösteriyor. Şu andaki kuramların çoğu gezegenlerin hareketlerine ilişkindir, ancak İsa’nın doğduğu zaman gezegenler sayısız kere dünyanın yakınından geçmişlerdi. Gezegenlerin gözle görünür gruplaşması ille de bir kralın doğduğunun alametleri değildi.
Roma imparatorları gibi kişilerin doğumlarındaki astrolojik durumlar, çağdaş standartlara göre pek etkileyici sayılmazdı. Yıldızın belirsiz bir astrolojik kavram olması Hirodes ile Kudüs halkının ona dikkat etmemiş olmasıyla da vurgulanmaktadır. Yahudiler müneccim astrolojisini uygulamazlardı.
(Solda) Eski çağlarda kuyruklu yıldızlar bir kralın doğumunun değil, ölümünün habercisiydiler. İmparator Augustus Sezar, İÖ 44 yılında görülen meşum kuyruklu yıldızın öldürülmüş Jul Sezar’ın ruhu olduğunu iddia etmişti. Roma dinarı üzerinde kuyruklu yıldız ile Jul Sezar. (Sağda) 6. yıldan kalma bir Roma sikkesinde Koç (Aries), başını çevirmiş bir yıldıza bakıyor. Üzerinde “Antakya Metropolis halkı” yazılı.
BİR ROMA SİKKESİNDEKİ İPUCU
Yıldızın astrolojik anlamı konusundaki yeni bir görüş de İsa’nın doğum yıllarında Antakya’da çıkarılan bir Roma sikkesinden kaynaklanmıştır. Tunç sikkede astrolojik burç olan Koç (Aries), bir yıldızın altında görülmektedir. Claudius Ptolemaios’un Tetrabiblos’u, “astrolojinin kutsal kitabı”, bize Aries’in Yahudiye, Samariya, İdumea, Coele Suriyesi ve Filistin’de insani faaliyetleri kontrol ettiğini anlatır. Bu sayılan yerlerin hepsi Kral Hirodes’in ülkesindedir.
Sikke, Yahudiye’nin, başkenti Antakya olan Roma Suriyesi’ne 6. yılda katılmasının anısına çıkarılmış olabilir. Koç’un üzerindeki yıldız Yahudiye’nin Roma Antakya’sı hâkimiyeti altındaki yeni kaderini simgeler. Ancak sikkenin önemi astrologların Yahudiye’de bir kral doğumu için Koç burcunu gözlemlediklerini göstermektedir.
Floransalı ressam Giotto di Bondone “Müneccimlerin Tapınması”nı (Capulla degli Scrovegni, Padua) yaparken eski çağlardaki kuyruklu yıldızın mesajının farkında değildi. Bu fresk üzerinde çalışırken 1304’ün parlak kuyruklu yıldızından esinlenmiş olmalı.
Beytlehem’de Milad Kilisesi, İsa’nın doğum yeri olarak kabul edilir.
Astrolojik kaynaklar bize astrologların yalnızca Yahudiler’in yeni kralını gözlemekle kalmayıp hangi yıldızın kralın doğumunu ilan ettiğini de açıklamaktadırlar. Bu yıldız “Zeus yıldızı”, yani Jüpiter gezegeniydi. Jüpiter’in krallık vermesi için en uygun zaman gezegenin sabah yıldızı olarak doğma zamanıydı ki, “doğu”da, astrolojik bakımdan bu anlama geliyordu. Ayın Jüpiter’e yakın geçmesi gibi başka krallık belirtileri de varsa da, bunların hiçbiri “doğu”da olmak kadar önemli değildi.
İsa’nın muhtemel doğum zaman çerçevesini incelemek, ortaya olağanüstü bir gün çıkarmaktadır. Jüpiter İÖ 6. yılın 17 Nisan’ında Koç burcunun doğusundan çıkmıştır. Ay da Koç burcundaydı ve Jüpiter’e doğru ilerliyordu. (Çağdaş hesaplamalarda Ay’ın Jüpiter’in önünden geçtiği ortaya çıkmıştır.) Ayrıca Güneş de Koç burcundaydı ki, bu da bir kralın doğumu için çok güçlü bir astrolojik durumdu. Satürn’ün de orada olması Yahudiye’de büyük bir kralın doğacak olması için inanılmaz bir alamet oluşturmaktaydı.
Romalı Hıristiyan astrolog Firmicus Maternus (Yaklaşık 334 yılı) Koç burcundaki bu koşulların “kutsal ve ölümsüz” bir kişinin doğumunu belirlediğini söylemiştir ki, bu da müneccimlerin Yahudiye’ye gitmelerine yol açmıştır.
Jüpiter, müneccimlerin dikkatini çeken bir şey daha yaptı. Gezegen Koç burcundan çıktı ama yıldızlar arasındaki hareketini tersine çevirdi (Matta’ya göre, “…ve işte, Şark’ta gördükleri yıldız önlerinden gidiyordu.”) Jüpiter, Koç burcuna döndü ve İÖ 6. yıl sonlarında birkaç gün sabit kaldı (“Ta çocuğun bulunduğu yere kadar gelerek üzerinde durdu”). Jüpiter’in Koç burcunda sabit kalması da Yahudiye’de büyük olayların olacağının alametiydi ve müneccimler Beytlehem’de yeni kralı bulacaklarına inanarak sevinmişlerdi.
Kitabı Mukaddes dışında müneccimlerin ya da bir başkasının İsa’nın doğum gününü doğrulaması konusunda bir kanıt yoktur. Ancak ilk Hıristiyanlar İsa’nın Mesih kehanetini doğrulayarak bir kral yıldızı altında doğduğuna inanıyorlardı. Her ne olursa olsun, insanlar onun doğudaki bu yıldız altında doğup doğmadığı hakkında kendi sonuçlarını çıkaracaklardır.
İsa’dan Önce 17 Nisan 6 günü gezegenler Koç burcunda Yahudiye’de Mesih‘in doğumu hakkında güçlü bir alamet gösterdiler (çizgili kutu). Burçlar yıldızlarla belli belirsiz rastlaşan hayali alanlardı. (Sağda) İsa’nın doğumunu bildiren en olası yıldız Jüpiter’dir. Gezegen İÖ 6 yılında yıldızlar arasındaki hareketini birkaç gün boyunca tersine sürdürmüştür.
NOT: Tamamen gercek bir arastirma. Bin yillik kitapta bu dogrultuda. Ortada tartismali bir yildiz olayi var. Isanin kefeninin halen Istanbul’da olduguna dair bilgilerde mevcut. Ilk hacli seferinde Kostantinopolisi yakip yikan haclilarin ilk amaci bu kefeni bulup götürmekti. Kefen saklanmisti. Yerine sahte bir kefen bulunup götürüldü. Yillarca Turine Tuch olarak bilinen ,milyonlarca hiristiyanin ziyaret ettigi kefen’in sahte oldugu bildirildi. Kefen hala Istanbul’da.