Site icon BOZ KARGA

Kristof Kolomb’un “Asıl Amacı” Oldukça Farklıydı

Kolomb Kimdir

Kristof Kolomb, (Portekizce: Cristóvão Colombo), Latinceleşmiş hali Columbus 1451 – 20 Mayıs 1506), Cenovalı denizci ve kaşiftir. 1492’de Atlantik Okyanusu’nu aşarak Kuzey Amerika’ya ulaşmıştır.İskandinav Vikinglerinin yüzlerce yıl önce Amerika’ya ulaşmış olduğu tarihsel belgelerle kanıtlanmış olmasına rağmen, Kristof Kolumb Amerika’nın kaşifi olarak değerlendirilir. Kolumb’un karşıya Atlantik Okyanusu’na seyehatleri Avrupalı’ların keşif eforları ve batı yarım kürede kolonileşme ile başlar. Tarih onun 1492’deki seferine büyük anlam yüklerken, 1498’deki üçüncü seferine kadar gerçekten ana karaya ulaşamamıştır. Aynı şekilde Amerika’ya en erken varan Avrupalı kaşif de değildir. Çünkü, 1492’den önce Avrupalı’ların Atlantik aşırı temaslarının belgeleri vardır.

Buna rağmen, gelişen ulus devletleri arasındaki ekonomik rekabet emperyalizmin gelişmesi Kolumb’un seyehatinin böyle kritik zaman gelmesi onu önemli kıldı. Gelişen devletler yeni ticaret yolları ve koloniler arıyorlardı. Bundan dolayı,1492’den önceki dönem Kolumb öncesi olarak bilinir. Bu yolculuğunu İspanyol bayrağı altında yapmıştır. Kristof Kolomb, Amerika’yı keşfetmemiştir sadece böyle bir kıtanın varlığını dünyaya duyurmuştur. Ancak keşfettiği yerin yeni bir kıta olduğunu anlayamadan ölmüştür.
(wikipedia)

Kuran’da, çok dikkat çekici bir biçimde, sürekli olarak “İsrailoğulları”ndan söz edilir. Allah Kuran’da, “İsrailoğulları”nın en çok “dünya hırsı”na sahip olan topluluk olduğunu (Bakara Suresi, 96); kendilerini diğer insanlardan üstün gördüklerini (Cum’a Suresi, 6); diğer insanların “mallarını haksızlıkla yediklerini” ve onları faiz yoluyla sömürdüklerini (Nisa Suresi, 161); peygamberleri “öldürdüklerini” (Al-i İmran Suresi, 183); yeryüzünde savaş çıkarıp “bozgunculuğa çalıştıklarını” (Maide Suresi, 64); kendi soydaşlarını
da öldürdüklerini veya yurtlarından sürdüklerini (Bakara, 84-85); “zalim” olduklarını (Bakara Suresi, 59); sıkça “ihanet” ettiklerini (Maide Suresi, 13); İslam’a “kin ve hınç” beslediklerini (Nisa Suresi, 46); Müslümanlara karşı “düzen” kurduklarını (Al-i İmran Suresi, 54); Müslümanlar için “en şiddetli düşman” olduklarını (Maide Suresi, 82); “küfre sapanlarla dostluklar kurdukları”nı (Maide Suresi, 80); insanlara “zulüm” yaptıklarını ve onları “Allah’ın yolundan” alıkoyduklarını (Nisa Suresi, 160) bildirir.

Kristof Kolomb’un Bilinmeyen Öyküsü

Amerika’yı “keşfeden” ve kendisinden 5 yüzyıl sonra ortaya çıkacak olan Yeni Düzen’e bu şekilde bir anlamda “babalık” yapan Kristof Kolomb kimdi acaba? Niçin çok daha önceden bulunmuş olmasına rağmen, asırlar boyu bu kıtayı yeni “keşfetmiş” bir kişi olarak tanındı? Yola çıkarken amacı neydi? Hakkında sayısız kitap yazılan, filmler çevrilen ve bu “resmi” bilgilerin hemen hepsinde bir Hıristiyan misyoneri olarak tanıtılan Kolomb, aslında bir Yahudi… Yahudi yazar David M. Eichhorn, şöyle diyor: “Aslında ismi Colombus değildi. Genova’da doğmuş bir İtalyan da değildi. Asıl ismi Juan Colon olan ve Pantevedra yakınlarında doğmuş olan bir İspanyol Yahudisiydi.”

Kolomb ne bir misyoner, ne de bir maceracıydı. Yeni Dünya’nın kaşifi, gerçekte bir Yahudi… İşte Kolomb’un gerçek kimliğini açığa vuran iki şifre: altta, İmzasında yer alan İbranice “bet” ve “he” harfleri, yani “Yehova kutsaldır”. Üstte ise, sol eliyle yaptığı ve o dönemde İspanya’daki Yahudi dönmelerinin (konversorlar) birbirlerini tanımak için kullandıkları işaret.

Ünlü bir İspanyol ‘Kolomb uzmanı’ olan Consuelo Varela’ya göre: ‘Kolomb Eski Ahit’i neredeyse ezbere bilirdi. Aynı sosyal sınıfa mensup bir Katolik için böyle bir şey sözkonusu olamazdı. Üstelik ünlü gemicinin en büyük düşü Kudüs Tapınağı’nı yeniden inşa etmekti. Oysa Katolik kilisesine göre, İsa Yahudileri lanetlemişti, Tapınak bir daha asla inşa edilemeyecekti.
Bugün Kristof Kolomb’un Yahudiliği artık tartışma götürmez bir olgudur.
Kolomb’un Muharref Tevrat’ı ezbere bilecek kadar dindar bir Yahudi olmasının yanında, kendine hedef olarak da Süleyman Tapınağı’nın yeniden inşasını seçmiş olması ilginç değil mi?

Kabalacı Kolomb, Kudüs Tapınağı’nı İnşa Etme Yolunda…

Kolomb’un “kutsal ve Siyonist” amaçları çeşitli Yahudi kaynaklarında vurgulanıyor. David M. Eichhorn, şöyle diyor:
“Kolomb, gerçekte Yeni Dünya için ayrılıyordu. Aslında bu Yeni Dünya’nın varlığını önceki Vikingli kaşiflerin araştırmalarından biliyordu. Esas gizli amacı, güçlü Yahudi dostları için bir yer bulmaktı.”
Amerikan The New Republic dergisinin yazdığına göre, Yahudi tarihçi Simon Wiesenthal da Kolomb’un İspanya’dan sürülen Yahudilere yeni bir yurt bulmak için yola çıktığına inanır. Buna göre Kolomb’un amaçlarının başında Osmanlı (yani İslam) karşıtı bir cephe oluşturma ve Kudüs’teki Kutsal Süleyman Tapınağını inşa etmek için “finansman” bulma özlemi geliyordu.
Kolomb’un yolculuğunun amaçları:

1. Hıristiyan Kral Prester John’a ulaşarak Osmanlı’ya karşı ikinci bir cephe açmak.
2. Kutsal yerleri kurtararak, ‘Süleyman Tapınağı’nı yeniden inşa etmek…

Kolomb’un 1481 yılında tuttuğu günlüğünde Flavius Josephus’dan bölümlervar. Josephus’un notları arasında ‘Ophir’ ülkesinden bahsediliyor. (Altın ülke) Zengin altın yatakları olan bu ülkeden çıkaracağı altın ve elmas ile Süleyman Mabedi’ni yeniden inşa ettirmeyi düşünüyordu.

Kolomb’un Kabalacı oluşu, yolculuğuna bir de metafizik boyut katmaktadır kuşkusuz. Bunun bazı görünür işaretleri de vardır. “Yahudi Ansiklopedisi” Encyclopaedia Judaica, Kolomb’dan sözederken, onun yola çıkarken ilginç bir Yahudi ritüelini uyguladığını bildiriyor: Kolomb, bütün hazırlıklar tamam olmasına rağmen, yola çıkmak için tam bir gün görünür hiçbir neden olmamasına rağmen beklemişti. Judaica, Kolomb’un yola çıkmaktan uzak durduğu günün, Yahudi takvimine göre Av ayının dokuzu olduğuna dikkat çekiyor. Çünkü Av ayının dokuzu, Süleyman Tapınağı’nın yıkıldığı gündür ve bu gün Yahudiler oruç tutarak Tapınak’ın yıkılışının yasını tutarlar.

Anlaşılan Kabalacı Kolomb, kutsal yolculuğunun tarihini de, kutsal Yahudi geleneklerine göre belirlemiştir. Mesih Planı’nın anahtarı olan Süleyman Tapınağı ile ilgili geleneklere… Tapınak’ın yıkıldığı günü dini kurallara uygun olarak yas tutarak geçiren Kolomb, ertesi gün Yeni Dünya’ya doğru yola çıkmıştır; Tapınak’ın bir kez daha inşa edilmesi için düzenlenen Mesih Planı’nın ilk adımını atarak…

Süleyman Mabedi”nin bir resmi

Kolomb’un Amerika topraklarına ayak basışını tasvir eden, 1493 tarihli “La lettera del isole che ha trovato il re di Spagna” adlı bir gravür. İlginç olan, gravürün Kolomb’un gerçek kimliğini açığa çıkarır bir biçimde Kabalistik mesajlar taşıması.

8 Mart 1988 tarihli Şalom’a göre resmin sol alt köşesinde elinde asayla oturan ve Kolomb’un keşfini “kutsuyor” gözüken kişi,
“Kral David”. Sol üst köşede bulutların üstünde yer alan şeklin ise, On Emir tabletlerini taşıyan Hz. Musa’yı temsil ettiği bildiriliyor.
Gravürün en can alıcı şekli ise, Kolomb’un gemisi Santa Maria’nın ortasına yerleştirilmiş olan Palmiye ağacı. Çünkü bu ağaç, Yahudi
mistisizmi uzmanı Gershom Sholem’in bildirdiğine göre, çok önemli bir şemayı temsil ediyor: SERİFOT’u, yani Kabalacıların “tarihe
yön verme” aygıtı olarak gördükleri büyü şemasını. Şalom, ayrıca gravürün değişik yerlerinde gizlenmiş olan bazı İbranice harflerin
varlığından söz ediyor. Çoğunun anlamı halen çözülememiş…

Mesih İçin Gerekli İlk Kehanet: ‘Dünyanın Dört Bir Yanına Dağılmak’…
Yahudi inancına göre bu kehanetlerin başında ise, Yahudilerin tüm dünyaya yayılmış olmaları şartı geliyordu.
Encyclopaedia Judaica, bu inancı şöyle bildiriyor: “Mesih’in tekrar gelişine dair olan kehanet,
ancak Yahudilerin dünyanın dört bir yanına yayılmaları ile gerçekleşebilecekti.”

Kendilerine başlıca hedef olarak Mesih’in gelişiyle ilgili kehanetleri gerçekleştirmeyi edinen Kabalacılar, kuşkusuz bu önemli kehanete karşı kayıtsız kalamazlardı. O dönemde Yahudiler “dünyanın dört bir yanına” dağılmış durumda değildiler. Hatta Avrupa’nın pek çok ülkesinde bile Yahudi yoktu. Doğu Avrupa’da Aşkenaz Yahudileri vardı. En yoğun Yahudi nüfusu
ise Kabala diyarı İspanya’da yaşayan Sefarad Yahudileriydi. Eğer Mesih’in gelişi için gerekli olan kehanet yerine getirilecek, yani Yahudiler “dünyanın dört bir yanına” yayılacaksa, bu İspanya’dan olmalıydı.

Ama bu iş nasıl olacaktı?… İspanya’da yaşayan Yahudiler, doğal olarak, sırf Kabalacılar öyle istedi diye evlerini bırakıp “dünyanın dört bir yanına” gitmezlerdi ki. Hem Yahudiler idealist davranıp böyle bir göçü kabul etseler bile, Kabalacıların isteğiyle gerçekleşecek bir yayılma biraz dikkat çekici olmaz mıydı? Böyle bir yolculuğun ardındaki niyet ortaya çıkmaz
mıydı? Hem sonra hangi ülkenin hükümdarı durup dururken kapısında bitiveren Yahudileri kabul ederdi? Yahudiler onlara “kehanet gereği dünyanın dört bir yanına yayılmamız gerekiyor, bizi kabul eder misiniz” mi diyeceklerdi?
İşte işin asıl ilginç yanı buydu. Çünkü Kolomb “Yahudiler için iyi bir yer” aramak üzere yola çıkarken, İspanyol Yahudileri de Mesih’in dönüşüyle ilgili kehanete uygun olarak İspanya’dan çıkıp “dünyaya yayılmak” üzereydiler: Sefaradlar, İspanya’dan sürülüyorlardı… Şalom, bu “dramatik” sürgünü şöyle anlatıyor:

1452’de (Yahudi tarihi) 2 Ağustos’u, 3 Ağustos’a bağlayan gece aslında olup bitenler neydi? O gece ‘Taşa be av’ dı, yani Yahudilere İspanya’dan çıkmaları için tanınan sürenin son günüydü… O gece Kristof Kolomb bilinmeyene yolculuğunun saatini hesaplamıştı… Amiral gemisinde gizlenerek yola çıkan bu insanlar kimdi? Hangi umutların taşıyıcılarıydılar?
İspanya’dan kovulduktan sonra hangi yeni barınakları düşlüyorlardı? Hangi ‘Gan-Eden’ (yeryüzü cenneti)di onları bekleyen?
Evet, Kolomb, Mesih’in gelmesinin bir şartı olan Süleyman Mabedi’nin inşası için denize açılırken, Mesih’in gelmesinin bir başka şartı da yanıbaşında gerçekleşiyor, Sefarad Yahudileri İspanya’dan sürgün edilerek “dünyanın dört bir yanına” dağılıyorlardı.
Engizisyon’un bir numaralı ismine, üstte sözünü ettiğimiz Torquemada’ya baktığımızda yine ilginç bir gerçekle karşılaşırız:
Garip ama gerçek, sürgünü kışkırtan diğer iki önemli isim gibi, “büyük Yahudi düşmanı” Torquemada da Yahudi asıllıdır!

Gerçekten Kolomb’mu Keşfetti?

İspanya’da bunlar olurken, Kolomb, emrine verilen üç gemiyle birlikte aylar sonra Batı Hint adalarına ulaşarak karaya çıktı. O günden sonra da dünyanın resmi tarihine, zoru başaran korkusuz denizci, Yeni Dünya’yı bulan büyük kaşif ve de dünyanın kaderini etkileyen unutulmaz isim olarak geçti. Peki acaba gerçekten Kolomb böylesine büyük bir iş başarmışmıydı? Diğer deyişle, Amerika’yı gerçekten o mu keşfetmişti? Elinde hiçbir bilgi, harita, vs. yokken dünyanın bilinmeyen denizlerine korkusuzca mı açılmıştı?… Hayır. Kolomb anlatıldığının aksine yola yalnızca cesaret ve önsezilerine
dayanarak çıkmadı. Yeni Dünya’nın yolunu ona gösteren, fakat gizli tuttuğu önemli haritalar edinmişti.

(Kolomb) Floransalı Toscanelli’nin, batıdan Hint’e doğru bal gibi bir yol olduğunu iddia ettiği mektubundan söz edildiğini duymuştur. Daha kesin bilgiler istemek üzere ona mektup yazmıştır. O da ona ayrıntılar ve hatta bir harita verdiği bir cevap göndermiştir… Kolomb Toscanelli ‘yle mektuplaştığını hiçbir zaman itiraf etmeyecektir. Oysa Toscanelli, Batı
yolunun ondan daha önde gelen kaşifidir… Ne yol, ne de rüzgarlar konusunda tereddüt etmektedir, elinde Toscanelli’nin haritası vardır. Nereye ve nasıl gittiğini bilmektedir. Tuttuğu yol, günümüzde bile, mümkün olanların en mükemmellerinden biridir.
Zaten, Kolomb’dan çok daha önceleri çizilmiş olan haritalar, “Atlantik’in iyice batısındaki adalar”ın varlığını bildirmekteydi:
Venedikli Andrea Bianco 1436’da, ilk kez Madera’nın batısındaki adaların ve Stockfixa (Morina adası) adını verdiği (Terre-Neuve olabilir) gibi çok kuzeydeki bazı başkalarının da yeraldığı haritalar çizmiştir. 1444 tarihli olan ve Yale haritası denilen dünya haritasının üzerinde aynı ada Vinland adıyla yeralmaktadır. Bianco’nun Londra’da 1448 yılında yaptığı başka bir
haritanın üzerinde, Brezilya’nın bulunduğu yerde büyük bir’ gerçek ada’ zikredilmektedir.

Kolomb’un Başlattığı ‘Etnik Temizlik’ Operasyonu…

Son dönemlerde Kolomb ile ilgili olarak çevrilen filmlerde, sık sık Kolomb’un gerçekte yerlilere çok insancıl yaklaştığı, vahşetin emrini dinlemeyen bazı adamlarınca gerçekleştirildiği izlenimi verilmektedir. Ancak, gerçekler bu pembe tablodan çok farklıdır.
Kolomb Amerika’yı keşfettiğinde 30 milyon kızılderili yaşıyordu. Şimdi 2 milyonluk kayıp bir ırk oldular. Kolomb, asırlar sonraki soydaşlarının “en iyi Filistinli ölü Filistinli’dir” şekline dönüştüreceği sözünü uygulamaya koymuş, “en iyi yerli ölü yerlidir” teorisini geliştirmişti. O da, yine asırlar sonraki soydaşlarının Filistinliler’e yapacağı gibi yerlileri insan olarak görmüyordu. Attali, “adanın huzurlu yerlilerinden bazıları onları karşılamaya gelmişlerdir. Colombus onları insan olarak kabul etmemektedir” diyor.

Yeni Dünya’nın yerlilerine işkence yapan conguistadorlar ve İspanyol kolonicileri tarafından köleleştirilen ve zorla çalıştırılan yerliler. Katliam, Kristof Kolomb’la başladı. Kolomb keşfettiği yerlerde İspanyol kolonileri oluşturmaya hız verdi. Yerlileri köleleştirdi. Vergilendirilen yerlileri İspanya’ya altın ödemekle yükümlü kıldı. Hükümdarların izniyle yetki alanı içindeki ticari işlemlerden yüzde on pay alıyordu. Kolomb ayrıca köle ticaretini de ilk başlatan kişiydi…

Yeni Dünya’da İbrani Kolonileri

Kabalacı Kolomb’un, yola, Mesih Planı’na uygun olarak, “Yahudiler için iyi bir yer” bulma amacıyla çıktığını incelemiştik. Kolomb, amacına ulaştı ve gerçekten de Yahudiler için “iyi yerler” buldu. Avrupalı Yahudiler, Yeni Dünya’da oluşan sayısız koloniye akın ettiler. İşin önemli yanı, bu bölgelerin ekonomisini, hiç abartısız, neredeyse ele geçirmeleri ve Amerika
kıtasının sömürülmesinde başı çekmeleriydi. Yahudi tarihçi M. Kayserling şöyle der: “Yahudilerin İspanya’daki tarihleri sona erdiği anda, Amerika’daki tarihleri başladı. Engizisyon, İber Yarımadasındaki İbraniler’in sonu olurken, batı yarıküredeki kıtada onların başlangıcı oldu.”

Amerika’nın batılılar tarafından ilk sömürgeleştirilen bölgeleri güney kısımlarıydı. Altın ve sömürülecek hammadde bulma hırsıyla dolu Portekizliler ve İspanyollar tarafından başlatılan bu soygun stratejisi nedeniyle kıtanın bu bölümü Latin Amerika adını alacaktı. İşin ilginç tarafı, bu sömürgeci “Latin”lerin arasındaki Yahudilerin dev bir role sahip olmasıydı.
Encyclopaedia Judaica şöyle yazıyor:

Amerikan toprağına ayak basan ilk Avrupalı, Kolomb ile birlikte yola çıkmış olan bir Yahudi dönmesiydi: Luis de Torres. Torres, Kolomb’la birlikte denize açılmadan bir gün önce vaftiz olup Hıristiyanlığı kabul etmişti. Portekiz ve İspanyol marranoları (Yahudi dönmeleri) yeni kıtanın potansiyelini hemen farkettiler. Bu yeni kıtaya yerleşenlerin başında da onlar
geliyordu. Bazıları Meksika’yı fetheden Cortes ve onun askerleri olan ‘conquistadores’lara eşlik etti…

… Yeni Dünya’ya yerleşen marranolar oldukça etkin bir konuma geldiler. Kıtanın Avrupa’yla olan ithalat-ihracat ilişkisini onlar kontrol ediyordu. Kendi aralarında gizli bir dini örgütlenme kurdular. Ayrıca Avrupa’daki dindaşlarıyla da yakın ilişki içindeydiler.

Doların üstünde ki masonik bir sembol

Bu arada, sürgünle birlikte, İspanyol Yahudileri “dünyanın dört bir yanına” dağılırken, sürgünün planlayıcıları olan Kabalacılar’ın büyük bölümü de, kendilerine yeni bir yer bulmuşlardı. Bu yeni merkez, Vaadedilmiş Topraklar’da, Kudüs’ün kuzeyinde (bugünkü İsrail’in kuzeydoğu ucunda) yer alan Safed kentiydi. Bir dağın tepesine kurulmuş olan kent, Kabala’nın yeni yorumlarına ve “Mesih’i getirme” misyonunun yeni teorilerine sahne oldu.

Exit mobile version